امروز مستند The Weight of Gold را تماشا کردم که در مورد فشارهای روانی وارد بر ورزشکاران المپیک است؛ جنبه‌ای که کمتر در مورد آن

استانداردهایی مشخص برای موفقیت در ذهن افراد وجود دارد. کارهایی را دنبال می‌کنیم که چرایی انجام آن‌ها را نمی‌دانیم، خودمان با فکر و دلیل سراغ

خیلی از قوانین زندگی انتخاب خودمان نبوده است اما آن قدر از جانب جامعه و محیط درست و بی‌نقص نشان داده شده‌اند که خودمان را

فرض کنیم یک نفر با شرایط مشابه ما پیشرفتی بسیار سریع‌تر و بهتر از ما داشته است. کسی که هم‌سن ما است یا در مرحله

همه ما می‌خواهیم موفق شویم. اما این که موفقیت چیست جای بحث دارد. از کودکی در جامعه و اطرافمان ملاک و معیارهایی از موفقیت به

وقتی به انجام کارهای بزرگ فکر می‌کنیم اغلب یک دوره فشرده کار کردن، شب نخوابیدن و فشار به ذهنمان می‌رسد. فکر می‌کنیم حتماً باید چنین

هر کاری زمان می‌برد تا به نتیجه برسد. اگر در روند انجام کار مدام دنبال نتیجه باشیم و بخواهیم تغییر را ببینیم ادامه دادن کار

فرض کنید من امروز می‌خواهم پنج شش تا کار مختلف انجام بدهم. همه را در ذهنم دارم. صبح می‌شود و می‌خواهم کارهایم را شروع کنم.

 ما خیلی به این توجه می‌کنیم که آیا در این کار قوی هستیم و استعداد داریم یا نه. مثلاً مدام دنبال این هستیم که ببینیم

هر مهارت، هنر، یا علمی قاعده و قوانینی دارد که اگر بخواهیم در آن زمینه کار کنیم ابتدا باید آن‌ها را بیاموزیم. این قواعد حاصل