جوانه کوچک در حال رشدی را کشتم، به این بهانه که میوه نمی‌داد.

وقتی چند روز کاری را پشت سر هم انجام می‌دهم اول از این استمرارم خوشحال می‌شوم. از این که توانسته‌ام به طور مرتب آن را انجام دهم. کمی که این استمرار را ادامه می‌دهم شروع می‌کنم به فکر کردن و نقد کردن کارم.
با خودم می‌گویم من این کار را باید بهتر انجام دهم.
چرا کیفیت کارم در این حد است؟
این اصلاً آن چیزی که من می‌خواهم نیست.

با همین فکرها آن‌قدر کارم را نقد می‌کنم که نابودش می‌کنم و کار را رها می‌کنم و به بهانه بهتر شدن همان استمرار را هم از خودم می‌گیرم.

در این مرحله فقط ادامه دادن کار ارزشمند است. لازم نیست سریع پیشرفت کنی و پیشرفتت را هم ببینی. به جای بررسی کیفیت کارت تمرکز را روی انجام مرتب آن بگذار. نگذار ارزیابی‌های بی‌موقع ذهنت تو را از کار بازدارد.