اگر بخواهم به خود بی‌حوصله‌ام که کاری نمی‌کند و خسته است چیزی بگویم که حالش بهتر شود چه می‌گویم؟

می‌گویم:

• دقت کرده‌ای این چند روز که حالت خوب نیست چقدر بیشتر به اشتباهات و مشکلات فکر می‌کنی؟ خب این طبیعی نیست دیگر. در حالت عادی مشکلات این همه به نظرت بزرگ نیستند. پس این فکر تو است که این طور بزرگش می‌کند. اگر به این افکار ادامه دهی اوضاع بدتر هم می‌شود.
• اگر می‌خواهی کمتر درگیر افکار منفی شوی بیشتر بنویس و بیشتر کار کن. نوشتن باعث می‌شود عاقلانه و درست فکر کنی. با کار کردن هم انرژی‌ات را در جای درست مصرف می‌کنی نه برای فکر کردن‌های بیهوده.
• کار کن اما نه این که لیستی بلندبالا از کارهای روز برای خودت بنویسی. سنگ بزرگ علامت نزدن است. تو که حوصله کار نداری باید از مقدار کم شروع کنی و آرام‌آرام به حداکثر توانت برگردی. دنبال این نباش که یک روزه همه عقب‌افتادگی‌ها را جبران کنی. از یک کوچک که میل بیشتری به انجامش داری شروع کن. نیاز نیست زمان زیادی هم بگذاری. چند دقیقه کار کردن هم حالت را بهتر می‌کند.
• معمولاً وقتی حالت خوب نیست ساعت خوابت به هم می‌ریزد. تا دیروقت بیدار نمان. ساعت‌های خوابت را رعایت کن. دقت کن که کار روزانه و خواب شب تکمیل‌کننده‌ی همدیگر هستند. فعالیت کردن به خواب بهتر کمک می‌کند و خواب خوب هم به سرحال بودن و بهتر کار کردن.
• مواقع بی‌حوصلگی به سمت سریال دیدن و اینستاگرام کشیده می‌شوی. در لحظه حالت را بهتر می‌کند، حواست را پرت می‌کند و درگیری‌هایت یادت می‌رود. سپس حالت بدتر می‌شود. چون مشکلی حل نشده، فقط زمان را از دست داده‌ای و به آشفتگی‌های ذهنی‌ات اضافه شده است. حواست باشد در مواقع به‌هم‌ریختگی سراغ این سرگرمی‌ها نروی.
• تلقین نکن. وقتی مدام در طول روز به خودت می‌گویی که حالت خوب نیست حالت بد می‌شود. نگو هیچ کاری نمی‌توانم بکنم. در حد چند دقیقه کار کردن که توان داری. پس مراقب حرف‌هایی که به خودت می‌زنی باش.