لیموتلخ

داشتم لیموشیرین آب می‌گرفتم و باز فکرم مشغول این میوه شد.
خودش از خودش خیلی خوشمزه است، تازه ناز می‌کند و تلخ می‌شود. این ناز کردن‌ها برای میوه‌های دیگر است. تو همین که طعم عادی‌ات را هم تحمل کنیم و بخوریم هنر کرده‌ایم، بدترش هم می‌کنی؟

اسمش هم جالب است. لیموشیرین. انگار که نام گذاران از آن حساب می‌برده‌اند یا رودربایستی داشته‌اند که نامش را شیرین گذاشته‌اند.

عجیب است که هرچه خوراکی خوشمزه است ضرر دارد و این مقوی‌ها همه بی‌مزه و بدمزه‌اند. اصلاً دارم به خاصیت داشتن لیموشیرین هم شک می‌کنم. شاید این همه مفید و خوب جلوه‌اش دادند که به این بهانه به زور هم شده بخوریمش و به مزه‌اش فکر نکنیم. مریض سرمای خورده بیچاره هم که زیاد مزه را نمی‌فهمد، به امید بهتر شدن لیموشیرین هم می‌خورد.

در نهایت به نظرم لیموشیرین بهتر است کمی از نارنگی یاد بگیرد. هم خوش‌رنگ‌تر است، هم خوشمزه‌تر. تازه قهر هم نمی‌کند و بعد از چند دقیقه تلخ شود.

به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست های مرتبط